- باب کراهيت دعوا و صدا بلندی و جستجوی گمشده و خريد و فروش اجاره و معاملات ديگر در مسجد
- عَنْ أبي هُريْرَةَ رضي اللَّه عَنْهُ أنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يقُول: مِنْ سمِعَ رَجُلاً ينْشُدُ ضَالَّةً في المسْجِدِ فلْيَقُل: لا رَدهَا اللَّه علَيْك، فإنَّ المساجدَ لَمْ تُبْنَ لهذا » رَواهُ مُسْلِم.
- از ابو هريره رضی الله عنه روايت است که:او از رسول الله صلی الله عليه وسلم شنيد که می فرمود: آنکه از مردی بشنود که گم شده ای را در مسجد جستجو می کند، بايد به او بگويد، خداوند آن را به تو باز نگرداند، زيرا مساجد، برای اينکار ساخته نشده است.
- وَعَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قَال: « إِذا رأَيتم مَنْ يَبِيعُ أَو يبتَاعُ في المسجد، فَقُولُوا: لا أَرْبَحَ اللَّه تِجَارتَك، وَإِذا رأَيْتُمْ مِنْ ينْشُدُ ضَالَّةً فَقُولُوا: لا ردَّهَا اللَّه عَلَيكَ». رواه الترمذي وقال: حديث حسن.
- از ابو هريره رضی الله عنه روايت است که:
رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: هرگاه ديديد کسی را که در مسجد خريد و فروش می کند، به او بگوئيد، خداوند بر تجارتت فايده ای مرتب نسازد و هرگاه کسی را ديديد که گم شده ای را در مسجد جستجو می کند، به وی بگوئيد خداوند آن را به تو باز نگرداند.
- وعَنْ بُريْدَةَ رضِيَ اللَّه عَنْهُ أَنَّ رَجُلاً نَشَدَ في المَسْجِدِ فَقَال: منْ دَعَا إِليَّ الجَملَ الأَحْمر؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم « لا وَجَدْتَ إِنَّمَا بُنِيَتِ المَسَاجِدُ لِمَا بُنِيَتْ لَهُ » رواه مسلم.
- از بريده رضی الله عنه روايت است که:مردی گم شده ای را در مسجد جستجو کرده و گفت: کدام کس شتر سرخی را شناسائی کرده؟
رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: او را نيابی، مساجد برای چيزی که برای آن بناء گرديده، ساخته شده است (عبادت).
- وَعَنْ عَمْرو بْنِ شُعَيْب،عَنْ أَبِيه، عَنْ جَدِّهِ رَضِيَ اللَّه عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم نَهَى عَنِ الشِّرَاءِ وَالبَيْبعِ فِي المسْجِد، وَأَنْ تُنْشَدَ فيهِ ضَالَّة، أَوْ يُنْشَدَ فِيهِ شِعْر. رواهُ أَبُــو دَاود، والتِّرمذي وقال: حَديثٌ حَسَن.
- از عمرو بن شعيب از پدرش از جدش رضی الله عنه روايت است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم از خريد و فروش در مسجد نهی نمود و هم از اينکه در آن گمشدهء جستجو گشته يا در آن شعری سروده شود.
- وَعَنِ السَّائِبِ بْنِ يزيدَ الصَّحَابي رَضِيَ اللَّه عنْهُ قال: كُنْتُ في المَسْجِدِ فَحَصَبني رَجُل، فَنَظَرْتُ فَإِذَا عُمَرُ بنُ الخَطَّابِ رَضِيَ اللَّه عَنْهُ فَقَال: اذهَبْ فأْتِني بِهَذيْنِ فَجِئْتُهُ بِهمَا، فَقَال: مِنْ أَيْنَ أَنْتُمَا؟ فَقَالا: مِنْ أَهْلِ الطَّائِف، فَقَال: لَوْ كُنْتُمَا مِنْ أَهْلِ الْبَلَد، لأَوْجَعْتُكُمَا، تَرْفَعَانِ أَصْوَاتَكُمَا فِي مسْجِدِ رَسُولِ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم؟ رَوَاهُ البُخَارِي.
- از سائب بن يزيد صحابی رضی الله عنه روايت است که گفت:در مسجد بودم مردی مرا به سنگريزه زد و نگريستم ديدم او عمر بن خطاب رضی الله عنه است. گفت: برو و اين دو نفر را نزدم بياور! آن دو را نزدش آوردم و گفت: شما دو نفر از کجائيد؟
گفتند: از مردم طائف.
پس گفت: اگر شما از مردم اين شهر می بوديد، شما را دردناک می ساختم، صداهای تان را در مسجد رسول الله صلی الله عليه وسلم بلند می کنيد؟