{نگاهي كوتاه به تاريخچه وهابيت}

{نگاهي كوتاه به تاريخچه وهابيت}

(بسم الله الرحمن الرحيم)

(( مقدمه)) :

سپاس خدايي را كه پروردگار جهانيان است و درود وسلام بر سرورمان،سرور اولين و اخرين ، محمد صلی الله علیه وسلم وبر اهل بيت ايشان باد كه ارباب جمال ظاهر وكمال باطن اند وهمچنين بر جميع ياران و تابعين تا روز جزا

اما بعد: برادران مسلمان ،آگاه باشيد واز فرقه مخالف دينتان شناخت حاصل نماييد ، كه آن فرقه ((وهابيت))است كه توسط محمد نجدي فرزند عبدالوهاب تاسيس گرديده.

وهابيت، راهي است كه محمد بن عبدالوهاب دعوتگر ان بود . او از تعاليم ((ابن تيميه)) استفاده نمود .به راهي كه او تاسيس نمود مرام ((وهابي ))گفته شد. اين نام را مسلمانان بر انان گذاشته اند اما انان خود را ((سلفي))(يعني پيرو راه پيشينيان) معرفي مي كنند.

محل نشآت گيري وهابيت منطقه اي به نام نجد (مكان مدعي دروغين پيامبري يعني مسيلمه كذاب ) است. محلي كه پيامبر اكرم(ص) در مورد ان فرمود ((در سرزمين نجد بلاها و فتنه هايي بوجود خواهد امد واز انجا شاخ شيطان اشكار خواهد گشت)). مرام وهابيت در سال 1143 ه.ق تازه پا گرفته بود.

(( اصل پيدايش وهابيت ))

پدر بزرگ محمد بن عبدالوهاب ، سليمان تميمي ، چوپاني فقير بود. وي يك شب خواب مي بيند كه از او شعله هاي اتش خارج و بر روي زمين پخش شده وهر كس را كه مقابلش بيايد مي سوزاند.در تعبير خواب به او گفتند : از نسل تو پسري بدنيا خواهد امد كه قدرتمند شده و افراد زيادي را هلاك خواهد كرد.بالاخره نوه او بدنيا امد .نامش محمد گذاشته شد .پدرش عبدالوهاب ، مردي عابد وعالم وبر مذهب حنبلي بود.

محمد بعد از اينكه بالغ و عاقل شد شروع به يادگيري علم از پدرش نمود. بعد از مدتي به مكه وسپس به مدينه رفت ودر انجا از (شيخ عبدالله ابن ابراهيم) شاگردي نمود. دران مكان شروع به عيبجويي از زائرين پيامبر نمود. سپس به بصره رفته در انجا نيز عقايد خود را ابراز نمود واين باعث شد مردم بصره او را از شهر خارج نمايند . او سپس به نجد باز گشت در انجا هم از عقايد مسلمانان ايراد مي گرفت. پدرش نيز او را نصيحت مي كرد ولي به نصايح پدرش هم گوش نمي داد.شيخ عبدالوهاب در سال 1153 ه ق وفات نمود. وبعد از وي محمد عقايد خود را در بين مردم شايع نمود و بسياري را گمراه كرد.

 ((سازماندهي وهابيت بدست انگليس ))

در سال 1710م وزارت مستعمرات انگليس به 9 نفر از افراد كاردان و زيرك ماموريت داد تا براي جاسوسي در دولتهاي اسلامي بروند، از انها فقط پنج نفر به لندن باز گشتند كه يكي از انها فرد خبره اي به نام ((همفر)) بود.ماموريت او در كشور تركيه بود همفر به تركيه امد ونامش را محمد گذاشت و بسياري از مسائل و علوم اسلامي وقران را فرا گرفت.

دومين بار او به عراق رفت. در ان سفر با محمد ابن عبد الوهاب ملاقات نمود وچون دانست كه اين عبدالوهاب جوان جاه طلب واز خود راضي بود واز مذهب و اعتقادات مسلمانان عيبجويي مي كرد ، بسيار خوشحال شد و اطمينان يافت كه دو وظيفه اي كه دولت بريطانيا به او محول كرده بود به وسيله او عملي نمايد. اولين دستور ، شوراندن مردم در مقابل دولت عثماني و دومين دستور فتنه انگيزي بين مسلمانان با تاسيس مذهبي جديد بود .

همفر از ان پس با محمد ابن عبد الوهاب بسيار صميمي شد و با او در مورد مسايل مختلف بحث مي كرد وهر كجا كه محمد ابن عبد الوهاب بر خلاف مذاهب نظر مي داد او را تشويق مي كرد.

همفر به دروغ به محمد ابن عبدالوهاب  گفت:خواب ديده ام پيغمبر بر منبري نشسته و برای علما سخنراني مي كرد در ان هنگام شما (محمد ابن عبدالوهاب )با سيمائي نوراني وارد شدي و پيغمبر از جاي خود بر خواست وتو را به اغوش كشيد وبر پيشاني ات بوسه زد وگفت: اي محمد تو وارث حقيقي من در تمام امورات ديني و دنيوي مسلمين مي باشي. وتو در ان لحظه گفتي : يا رسول الله من نمي توانم علم و عقيده خود را براي مردم بر ملا كنم واز شر مردم مي ترسم.پيامبر فرمود :اي محمد تو از شناختي كه بر خويشتن داري برتر هستي وهيچ ترسي به خود راه نده.

محمد ابن عبدالوهاب بعد از شنيدن اين دروغ بدون انكه فكري كند خوشحال شد وبعد از ان بر تاسيس مذهبي جديد مصمم گشت .

همفر محمد ابن عبدالوهاب را به حالتي كه دلخواه انگليس بود در اورد. وزارت انگليس به همفر دستور داد تا 6 مورد ديگر را در مغز محمد بگنجاند تا او اين موارد را دير يا زود بين مردم اجرا كند:

1-   فتوا دهد كسي كه مذهب محمد ابن عبدالوهاب را نپذيرد كافر شده و جهاد با او فرض خواهد شد.

2-   تخريب خانه خدا .

3-   شوراندن اعراب عليه حكومت عثماني .

4-  انهدام گنبد هاي بار گاه اولياء.

5-   ايجاد هرج و مرج در سرزمين هاي اسلامي.

6-  چاپ قران دست كاري شده.

همفر توانست چهار مورد را در افكار محمد ابن عبدالوهاب جاي دهد ودر دو مورد نا موفق بود.انهدام خانه خدا و تغيير قران، زيرا محمد ابن عبدالوهاب از اجراي دو مورد بسيار مي ترسيد.

 ((فعاليت هاي محمد ابن عبدالوهاب براي ايجاد مذهب جديد ))

محمد ابن عبدالوهاب از سال 1143ه.ق مذهب تازه اي را تاسيس كرد . او با محمد ابن سعود متحد شد . محمد ابن سعود كه اولين امير وهابيون بود ، امارات را تصرف نمود. بعد از او فرزند ارشدش بجاي او نشست ودولت انگليس اين دو محمد را بسيار حمايت كرد وتوسط انها بر اهداف خود رسيد. در سال 1206 محمد ابن عبدالوهاب فوت كرد .وهابيون علماي خود را به حرمين مي فرستادند تا عقايد علماي انجا را با مكر و نيرنگ تغيير دهند. در سال 1222 دولت عثماني تلاشهايي براي مقابله با وهابي ها انجام داد انها بار اول شكست خوردند اما در سال 1227 با تدارك زيادي دو باره حمله كردند وتوانستند وهابی ها را از حرمين خارج وامير انها را دستگير كنند. در سال 1230 بين وهابيها و دولت عثماني صلح بر قرار شد از اين ايام به بعد امارت وهابيت در دست سعودي ها افتاد.

در سال 1235 (تركي)پسر عبدالله سعود ، رياض را تصرف كرد و پايتخت سعودي ها از درعيه به رياض منتقل شد بعد از او فيصل پسر تركي بر تخت پدر نشست.

فيصل سرزمين نجد را هم تصرف كرد وروز به روز بر توسعه طلبي او افزوده مي شد ولي دولت عثماني در طي جنگي او را سركوب ودستگير كرد وبجاي فيصل ،خال ابن سعود را امير قرار داد.  خالد ابن سعود عقيده سالمي داشت ودر كنار دولت عثماني پرورش يافته بود.وهابي ها بر عليه او شورش كردند وباعث متواري شدن خالد شدند وبعد از ان فيصل ابن تركي دوباره با سركوب شورشيان به قدرت رسيد.

بعد از مرگ فيصل ،مخالفان او قدرت را در دست گرفتند و سعود دوم از ال سعود به حكومت رسيد. در سال 1290 رئيس وهابيون (سعود ابن فيصل)در گذشت وحكومت بدست عبدالله ابن فيصل افتاد اما مدیريت او بسيار ضعيف بود ، در نتيجه قسمتي از سرزمينش بدست عثماني ها افتاد .در سال 1351 عبدالله از  ال سعود به حكومت رسيد . او سر زمين هاي اطراف رياض را تصرف كرد و سرزمينهاي ديگر را نيز به تصرفات خود اضافه نمود .در اين سال اين سرزمين (مملكت سر زمين سعودي )نامگذاري شد.

با تقدير الهي ونيز به علت اينكه پاي حاكم بزرگ اين سرزمينها  يعني دولت عثماني در ان ايام به جنگ جهاني كشيده شده بود، اتش ِ در حال خاموش شدن وهابيت دوباره شعله ور شد وباد بدعت وزيد ورشد لامذهبيت بيشتر شد.

دولت انگليس ديگر به صورت اشكار از ال سعود حمايت كرد وحكومت وي را به رسميت شناخت . حتي عبدالعزيز پادشاه وهابيون در خطبه اي اعلام كرد : هر كس از دولت انگليس قدرداني نكند از خداوند قدر داني نكرده است.

ملك عبدالعزيز اولين پادشاه وهابيون مي باشد بعد از او پسرش سعود به حكومت رسيد او قبل از مردن ،حكومت را به برادرش فيصل سپرد. فيصل بدست برادر زاده اش كشته شد و به جاي او خالد ابن عبدالعزيز به پادشاهي رسيد. چهارمين پادشاه وهابي ها ملك خالد وبعد از او فهد ابن عبدالعزيز پنجمين پادشاه وهابيون حكومت را بدست گرفت. ملك فهد در سال 1374هجری شمسی سكته كرد تا اينكه در اول مرداد سال 1384 هجری شمسی وفات كرد وبه جاي او وليعهدش ملك امير عبدالله ابن عبدالعزيز جانشين وي شد وهم اكنون پادشاه عربستان سعودي مي باشد.

 (( نتايج تاريخ ال سعود ))

اگر بر تاريخ ال سعود نظر كنيم ونحوه تشكيل ان را بدانيم وبر چگونگي پيدايش محمد ابن عبدالوهاب واساس كارهاي او با همدستي استعمار ديرين انگليس واقف باشيم، خواهيم دانست كه راه وهابيت يك مرام سياسي مي باشد نه يك مذهي اسلامي. حضرت رسول الله(ص) در همان اول فرمودند: شاخ شيطان از نجد خارخ خواهد شد.

 ((گفتار ضد ديني وهابيون ))

محمد ابن عبدالوهاب در صفحه 30 كتاب التوحيد چنين مي نويسد:(كمك گرفتن از مخلوق شرك است). ودر كتاب ديگرش كشف الشبهات صفحه 64 اورده است:(شرك اوردن مشركين اوليه از شرك ورزي مسلمان نماهاي زمان ما سبكتر است). وهابيون اعتقاد دارند اولين پيامبر حضرت نوح(عليه السلام) است. ودر كتابي ديگر مي نويسد:(قبر سيد احمد بدوي (اولياي بزرگ اهل مصر)بزرگترين بت است.)

وهابيون كسي را كه (يارسول الله)و(يا ولي )ندا كند وبر پيامبر وبزرگان دين توسل نمايد او را كافر واز دين خارج مي دانند.

(( انواع وهابيون ))

1     - وهابي جلي (اشكار):اين نوع وهابي بين مردم اشكار است .وعقيده خود را از هيچ كس مخفي نمي كند وعلنا ميگويد كه مذاهب وطريقت ها را قبول ندارد وتمام كساني كه در اين راه باشند را مشرك مي داند ومي گويد صوفي گري خارج از دين است . مثل وهابيون سعودي كه در خطبه هاي جمعه و روزنامه ها وكتب و... اشكارا اعلام مي دارند.زيان وهابي جلي نسبت به دو نوع ديگر كمتر است  زيرا هيچ فرد عاقلي سخن كسي را كه به مذهبش (اهل سنت و جماعت)اهانت كند قبول نخواهد كرد.

2-   وهابي خفي: اين نوع وهابيت را مردم احساس نمي كنند . اين نوع وهابي در باطن معتقد به مذهب نمي باشند ومنكر طريقت هستند اما وهابيت خود را برای مردم اشکار نمي كنند ودر سخنرانيهاي خود ائمه مذاهب واولياء را مدح مي نمايند ودر تمام حركاتشان زيركانه عمل مي كنند. در جايي كه فرصت يابد وهابيت را تبليغ مي كنند وبه مردم مي گويند اگر حكمي را از عالم ديني شنيديد بلا فاصله از او سندش را جويا شويد اگر دليلي از ايت يا حديث اورد قبول كنيد وگرنه قبول نكنيد .اين نوع وهابي خود مي دانند كه در فتاوي دليل ذكر نميشود وفقط منحصر به احكام است وادله ان نزد مجتهد مي باشد اما با ان سخنان عقيده طرف مقابل را خراب مي كنند ونظرش را از فتاوي بر مي گرداند.اما شخص عالم مي داند كه ادله شرعي چهار نوع است:قران-حديث-اجماع-قياس-.البته زيان اين نوع وهابي از وهابي جلي بيشتر است.

3-   وهابی غبي:اين نوع وهابي از شد ت ناداني وعدم تمايز بين مذهبش و راه وهابيت به رنگ وهابيت درامده است. اين نوع وهابي خود را حنفي يا شافعي ميداند وبه خيال خودمعتقد فقها واولياءاست  كه البته چنين نيست.

در مسائلي چند گمان ميكند كه وهابيون با حنفي ها و شافعيها يكي هستند اگر حنفي ها و شافعيها عملي را منع مي كنند از جهت كراهيت است و وهابيون ان عمل را منع مي كنند از اين جهت كه به نظرشان شرك است.حنفيها و شافعيها صفت بعضي اعمال را منع مي كنند ووهابيون اصل ان را منع مي كنند .اين نوع وهابي بخاطر عدم تمييز ، ساز وهابيت را مي زنند . ادعاي او حنفي يا شافعي است اما عملش وهابي واز گمراه شدن خود خبر ندارد.

وهابي خفي با ظاهر فريبنده مردم را از مذهبش دور مي سازد و وهابي غبي از شدت حماقت و كودني ، مصيبت دين شده اند.

                                        ((علائم وهابيت ))

1-   شخص وهابي از توحيد سخن مي راند وخود را موحد نشان ميدهدومردم را به توحيد دعوت مي نمايد مقصد او اشخاص مقابل را مشرك دانستن است. در فرضيت توحيد (يكتا پرستي)هيچ مسلماني شك ندارد وتمام مسلمانان موحد هستند هيچ مسلماني مشرك نمي باشد وهيچ مشركي مسلمان نيست.

2-   شخص وهابي شروع به خرده گيري از مذاهب مي نمايد ومجتهدين را عيب نموده ومذهب را بدعت مي شمارد.

3-     شخص وهابي زبان بر عيبجويي از طريقت مي گشايد ومي گويد پيري ومريدي چه لزومي دارد ؟وچه نيازي به تصوف وسيادت مي باشد؟ همه اينها خرافات است.

4-   شخص وهابي مي گويد فقط از خدا طلب نماييد واز غير خدا كمك نخواهيد ومي گويد نداي اولياء وبزرگان دین شرك ورزي بر خداست.

 5 -   اگر كسي بگويد : قبور را زيارت نكنيد مردگان از شما طمع دارند شما چرا از مردگان طمع داريد .او وهابي است.

6- شخص وهابي ميگويد: اوراد بعد از نماز پنجگانه لازم نيست ودعا كردن وخواندن قران بعد از نماز بدعت است.

 7- شخص وهابي دادن فديه نمازها وروزه هاي متوفي را به طور (دور اسقاط) جايز نمي داند ونهي كرده مي گويد : اين فريفتن خداست.

8- شخص وهابي متبرك قرار دادن لباسها وديگر اسباب اولياء وصلحا را ناجايز وناروا مي داند.

9-  شخص وهابي منكر شنيدن مردگان است و مي گويد كه مردگان زوار خود را نمي شنا سند.

10- شخص وهابي جشن ميلاد النبي را در روز ويا ماه تولد رسول خدا صحيح نمي داند وبدعت مي شمارد.

11- اگر كسي بگويد فتاوي وكتب فقهي كه از ايت وحديث سند نداشته باشد مورد قبول نيست، وهابي است.

{{هشدار}}                                         وهابيون اين بار با شعار تبليغ دين وبه عنوان جماعت تبليغي ، عقايد فاسد وگمراه كننده خود را به مسلمانان عوام وساده لوح تلقين ميكنند واكنون جماعت تبليغي پايگاه عظيمي براي نشر وتلقين عقيده وهابيت قرار گرفته است.

بنا براين بر حذر داشتن خويش واولاد واقوام وساير مسلمانان از اين گرئه هاي ضاله لازم و ضروري است.

((البته اين را هم بدانيد كه جماعت تبليغي كه توسط  مولانا الياس اداره مي شد  حركتي پر بركت بود كه هيچگونه انحرافاتي كه الان در اين گروه ديده مشود نبود.))