- باب استحباب خوردن به سه انگشت و مکيدن انگشتان

- باب استحباب خوردن به سه انگشت و مکيدن انگشتان

وکراهيت پاک کردن آن قبل از ليسيدن و مستحب بودن ليسيدن کاسه و گرفتن لقمه ای که از نزد شخص می افتد و خوردن آن و روا بودن کشيدن دست بعد از ليسيدن به بازو و قدم و غير آن

- عن ابنِ عباسٍ رضي اللَّه عنهما قال: قال رسولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: «إِذا أَكلَ أَحدُكُمْ طَعَاماً، فَلا يَمسحْ أَصابِعَهُ حتى يلعَقَهَا أَو يُلْعِقَها» متفقٌ عليه.

- از ابن عباس رضی الله عنهما روايت است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم  فرمود: هرگاه يکی از شما طعامی را بخورد، بايد انگشتان خود را پاک نکند، تا اينکه آن را بليسد.

- وعن كعْبِ بنِ مالك رضيَ اللَّه عنه قال: رَأَيْتُ رسولَ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يَأْكُلُ بِثلاثِ أَصابِعَ فَإِذا فَرغَ لَعِقَها. رواه مسلم.

- از کعب بن مالک رضی الله عنه روايت شده که گفت:رسول الله صلی الله عليه وسلم  را ديدم که به سه انگشت نان می خورد و چون فارغ می شد، آن را می ليسيد.

- وعن جابرٍ رضي اللَّه عنه أَنَّ رسولَ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم أمر بِلَعْقِ الأَصَابِعِ والصَّحْفَةِ وقال: «إِنَّكُمْ لا تَدرُونَ في أَيِّ طعَامِكم البَركةُ» رواه مسلم.

- از جابر رضی الله عنه روايت شده که:رسول الله صلی الله عليه وسلم  به ليسيدن انگشتان و تميز نمودن کاسه امر نموده و فرمود: همانا شما نمی دانيد که برکت در کدام قسمت طعام شما است.

- وعنه أن رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قال: «إِذا وقعت لُقمَةُ أَحدِكُمْ، فَليَأْخُذْهَا فَلْيُمِطْ ما كان بها من أذًى وليَأْكُلْهَا، ولا يدَعْها للشَّيطَانِ، ولا يمسَحْ يَدهُ بِالمِنْدِيلِ حتَّى يَلعقَ أَصَابِعَهُ، فإِنه لا يَدرِي في أَيِّ طعامِهِ البركةُ» رواه مسلم.

- از جابر رضی الله عنه روايت شده که:رسول الله صلی الله عليه وسلم  فرمود: هرگاه لقمهء يکی از شما افتاد، بايد آن را بگيرد و خاشاکی که بدان چسبيده، دور کند و بايد آن را خورده و برای شيطان نگذارد و تا انگشتان خود را نمی ليسد، دست خود را با دستمال پاک نکند، زيرا وی نمی داند که در کدام بخش طعام او برکت نهاده شده است.

- وعنه أَن رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قال: «إِن الشَّيْطَانَ يَحضرُ أَحدَكُم عِند كُلِّ شَيءٍ مِنْ شَأْنِهِ، حتى يَحْضُرَهُ عِندَ طعَامِهِ، فَإِذا سَقَطَتْ لُقْمةُ أَحَدِكم فَليَأْخذْهَا فَلْيُمِطْ ما كانَ بها مِن أَذى، ثُمَّ ليَأْكُلْهَا ولا يَدَعها للشَّيْطَانِ، فإذا فَرغَ فَلْيلْعَقْ أَصابِعِهُ فإِنَّه لا يدري في أَيِّ طعامِهِ البرَكَةُ» رواه مسلم.

- از جابر رضی الله عنه روايت شده که:

رسول الله صلی الله عليه وسلم  فرمود: حقا که شيطان در وقت انجام هرکاری با شما حاضر می شود، حتی که در وقت نان خوردنش هم با او حاضر می شود. پس هرگاه لقمهء يکی از شما افتاد، بايد آن را بگيرد و خاشاک آن را دور کند و باز آن را خورده و برای شيطان نگذارد، و چون فارغ شد، بايد انگشتان خود را بليسد، زيرا او نمی داند که در کدام بخش طعام او برکت نهاده شده است.

- وعن أَنسٍ رضي اللَّه عنه قال: كان: رسولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم إِذا أَكَلَ طعَاماً، لعِقَ أَصَابِعَهُ الثَّلاثَ، وقالَ: «إِذا سقَطَتْ لُقمةُ أَحدِكم فَلْيَأْخُذْها، وليمِطْ عنها الأذى، وليَأْكُلْهَا، ولا يَدعْهَا للشَّيطَانِ» وأَمَرنَا أَن نَسلتَ القَصعةَ وقال: إِنَّكم لا تدْرُونَ في أَيِّ طَعَامِكم البَركةُ» رواه مُسلمٌ.

- از انس رضی الله عنه روايت است که:

چون رسول الله صلی الله عليه وسلم  طعامی را تناول می نمود، هر سه انگشت خود را ليسيده و می فرمود: چون لقمهء يکی از شما افتاد بايد آن را بگيرد و خاشاک را از آن دور نموده آن را خورده و برای شيطان نگذارد و ما را امر نمود که کاسه را تميز کنيم و فرمود: شما نمی دانيد که در کدام قسمت طعام شما برکت وجود دارد.

- وعن سعيد بنِ الحارث أَنَّه سأَل جابراً رضيَ اللَّه عنه عن الوضوءِ مِمَّا مَسَّتِ النَّارُ، فقال: لا، قد كُنَّا زمنَ النبيِّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم لا نجدُ مثلَ ذلك الطعامِ إِلاَّ قلِيلاً، فإِذا نَحنُ وجدناهُ، لَم يَكْنْ لَنَا مَنَادِيلُ إِلا أَكُفَّنَا وسَوَاعدنَا وأَقْدَامَنَا، ثُمَّ نُصَلِّي وَلا نَتَوَضَّأُ. رواه البخاري.

- از سعيد بن حارث روايت شده که:وی از جابر رضی الله عنه در مورد وضوء از آنچه به آتش پخته شده، پرسيد. پس گفت: ما در زمان پيامبر صلی الله عليه وسلم مثل اين طعام را بجز کم نمی ديديم واگر آن را می يافتيم، دستمالی بجر دستها و بازوها و قدمهای مان نداشتيم، سپس نماز می خوانديم و وضوء هم نمی گرفتيم.