- باب در مورد دشوار بودن شهادت دروغ
قال الله تعالی: {وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ} الحج: ٣٠
و قال تعالی: {وَلاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ} الإسراء: ٣٦
و قال تعالی: {مَا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ} ق: ١٨
و قال تعالی: {إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ} الفجر: ١٤
و قال تعالی: {وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَاماً} الفرقان: ٧٢
خداوند می فرمايد: از سخن دروغ بپرهيزيد. حج: 30
و می فرمايد: دنبال آنچه علم نداری مرو!. إسراء: 36
و می فرمايد: بزبان نمی آرد، آدمی سخنی را مگر اينکه نزد وی نگهبانيست مهيا. ق: 18
و می فرمايد: همانا پروردگار تو در کمينگاه است. فجر: 14
و می فرمايد: و آنانيکه گواهی دروغ نمی دهند. فرقان: 72
- وعن أبي بكْرةَ رضي اللَّه عَنْهُ قال: قالَ رسولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « ألا أُنبِّئكُم بأكبر الكَبائِر؟ قُلنَا: بَلَى يا رسول اللَّه. قَال: « الإشراكُ باللَّه، وعُقُوقُ الوالِديْنِ » وكان مُتَّكِئا فَجلَس، فقال: « ألا وقَوْلُ الزُّور، وشهادةُ الزورِ » فما زال يُكَرِّرُهَا حتى قلنا: لَيْتَهُ سكَت. متفق عليه.
- از ابو بکره رضی الله عنه روايت است که:
رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: آيا شما را از بزرگترين گناهان کبيره خبر ندهم؟
گفتيم: آری يا رسول الله صلی الله عليه وسلم!
فرمود: شريک آوردن به خدای متعال و نافرمانی پدر و مادر و در حاليکه تکيه کرده بود (رسول الله صلی الله عليه وسلم) و نشست و فرمود: آگاه باشيد و سخن دروغ و شهادت دروغ و آن را پی در پی می گفت، تا که گفتيم، کاش سکوت می فرمود.