- باب در مورد آنکه مرتکب کار حرامی شود، که چه بگويد و چه کند
قال الله تعالی: {وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ} فصلت: {36}
و قال الله تعالی: {إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَواْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ} الاعراف: {201}
و قال تعالی: {وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ يُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ يَعْلَمُونَ{135} أُوْلَـئِكَ جَزَآؤُهُم مَّغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ}{136} آل عمران: 135 – 136
و قال تعالی: { وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ} النور: {31}
خداوند می فرمايد: و هر گاه از (وسوسهء) شيطان بر تو رنج و فسادی رسد، بخدا پناه بر که او (بدعای خلق) شنوا (و باحوال همه) داناست. فصلت: 36
و می فرمايد: هر آيينه متقيان چون برسد به ايشان وسوسهء از شيطان، خدا را ياد می کنند، پس ناگهان ايشان بينا می شوند. اعراف: 201
و می فرمايد: و آنانکه چون کار زشت کنند يا ستم نمايند بخود، ياد کنند خدا را پس آمرزش خواهند برای گناهان خود و کيست که بيامرزد گناهان را مگر خدا؛ و نباشند بر آنچه کردند و ايشان می دانند، پاداش شان آمرزش است از پروردگار شان و بوستانهائی که در زير آن می رود جوی ها جاويدان اند در آنجا و نيک است، اجر اطاعت کنندگان. آل عمران: 135 – 136
و می فرمايد: و همه ای شما بخدا توجه کنيد، ای مؤمنين تا که رستگار شويد. نور: 31
- وعَنْ أبي هُرَيْرَةَ رضي اللَّه عَنْهُ عَن النَّبيِّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قال: « مَنْ حَلَف فَقَالَ في حلفِهِ: بِالَّلاتِ والْعُزَّى ، فَلْيقُل: لا إلَهَ إلاَّ اللَّه ومَنْ قَالَ لِصَاحِبِه، تَعَالَ أقَامِرْكَ فَليتَصَدَّق» . متفقٌ عليه.
- از ابو هريره رضی الله عنه روايت شده که:پيامبر صلی الله عليه وسلم فرمود: آنکه سوگند ياد کند و در سوگندش به لات و عزی گويد، بايد حتماً لا اله الا الله بگويد و آنکه به دوستش بگويد، بيا تا با هم قمار زنيم، بايد صدقه دهد.