((فرق های اعتقادی میان متوسلین به انبیاء و اولیاء و میان بت پرستان و فرشته و عیسی و عزیر پرستان))

((فرق های اعتقادی میان متوسلین به انبیاء و اولیاء و میان بت پرستان و فرشته و عیسی و عزیر پرستان))

1- اعتقاد مشرکین به بتها و عیسی و عزیر و فرشتگان الوهیت انان بود چون قران حکیم که معتمد ترین سند بر این واقعیت است می فرماید{ وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِّيَكُونُوا لَهُمْ عِزّاً * ‏ كَلَّا سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدّاً ‏ }(مریم-81-82)

ترجمه : مشرکین غیر از خداوند متعال به خدایانی عبادت می کنند تا ان خدایان نزد خداوند متعال به ان مشرکین شفاعت خواه باشند،

تا خدا عذاب ندهد اما هرگز از عذاب مشرکین ، بتها با شفاعت هایشان مانع نخواهند شد بلکه ان خدایان انان که بتها و غیرهم است عبادت انان را نفی خواهند نمود(ما کانوا ایانا یعبدون) یعنی : خواهند گفت این مشرکین به ما عبادت نکردندبلکه برمشرکین دشمن خواهند شد.

اما متوسلین به انبیاء و اولیاء هیچ اعتقاد الوهیت انبیاء و اولیاء را ندارند بلکه اعتقاد دارند که انبیاء و اولیاء از ادعای کبریاء و عظمت مبرا هستند و از مناسبت با خدا در این مسیر دور هستند، گر چه بواسطه تذلل و عبودیت و فنا به خداوند متعال بنده مقرب شده هم باشند که دلیل توسل با انان همین قسم اخیراست که حدیث بخاری این را بیان می کند قسمتی از حدیث این است (فاذا احببته کنت سمعه الذی یسمع به و بصره الذی یبصر به و یده التی یبطش بها و رجله التی یمشی بها){یعنی : اگرمن بنده ای را دوست بدارم گوش شنوا و دست گیرا و پای رونده او می شوم یعنی این حدیث کمال قرب انبیاء و اولیاء را بجهت کثرت عبادت انان بیانمی نماید.}

 2- مشرکین به بتها عبادت می کردند .میان اعتقاد الوهیت یک شیء و عبادت کردن به ان ملازمه لا ینفک وجود دارد هیچ مصداقی پیدا نخواهد شد که اقوال و افعال صرف شده عبادت باشد و ان شیء که بجهت او ان اقوال و افعال صرف می شود در اعتقاد عابد، معبود(حقیقی یا زعمی) نباشد چون قید معبود در ماهیت عبادت مدخول است نذورات و سجده و بحیره(شتری که شیرش مال بتها بود) و سائبه( شتری که هیچ بار زده نمی شد به جهت بتها هر جا می رفت ازاد بود) ووصیله(شتری که دو بار ماده بزاید دومی را به بتها میدادند) و حام(شتر بعد از مدتی از عمرش در راه بتها نذر می شد و بار زده نمی شد)همه را بجهت تعظیم و رضایت بتها که اعتقاد معبودیت انان را داشتند انجام می دادند بجهت ان هم این این کارها عبادت می شد چون در این کارها ماهیت و تعریف عبادت نمایان است اما متوسلین انبیاء و اولیاء را معبود اعتقاد ندارند بدانجهت هم کارهایشان عبادت محسوب نمی شد و به شرک داخل نمی کند.

3- مشرکین غیر خدا را موثر می دانستند قران حکیم میفرماید(وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِن دُونِهِ)زمر36- {یعنی : مشرکین تو را ای محمد (ص) با خدایا نشان که غیر خدا می باشد، می ترسانند. و میگویند خدایانمان تو را می کشد و یا دیوانه می کند. قران حکیم باز بیان می کند(إِن نَّقُولُ إِلاَّ اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوَءٍ) هود54- یعنی : مشرکین به هود (علی نبینا و علیه الصلاه والسلام) گفتند تو بجهت فحشی که به خدایان ما کردی تو را بعضی از خدایان دیوانه کرده است}.

توجه شود دیوانه کردن و قتل را ، و تا ثیر در جنون را،  از بتها دانستند اما متوسلین خلق و تاثیر را منحصر به خدا می دانند و به این هم اعتقاد دارند  چون به این ایه کریمه ایمان دارند که می گوید:(خلقکم و ما تعملون ) یعنی شما و عملهای شما را خدا خلق می کندو به این ایه شریفه  ایمان دارند  (خالق کل شی) خدا افریننده  همه موجودات است ، گرچه  در بعضی از موارد  کارها را بغیر خدا هم نسبت  بدهند و بگویند  پیامبر اکرم مرض من را شفا داد یا ای فلان ولی مرض مرا شفا بده ، اینها  همه اسناد های مجازی  هستند ، ان  اشیا  را اسباب دانسته و باور داشته می شود نه  موثر و خالق و متصرف.

4-در مورد مشرکین  خداوند متعال می فرماید :( ‏ إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ ‏* ‏ وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ ‏ )یعنی هر زمان به مشرکین گفته شود شما کلمه توحید ( لا اله الا الله ) را بگوئید انها نمی گفتند و می گفتند خدایانمان را به حرف شاعر دیوانه ترک نمی کنیم . اما مسلمین متوسلین به قول پیامبر اکرم ( قولوا لا اله الا الله  تفلحوا) اجابت نمودند .و به دستورهای خداوندی متواضع شدند ( قل هو الله احد) ( الهکم اله واحد) و صدها دستور مانند اینها که در قران و احادیث نبوی موجود است انها را قبول کرده ایمان اوردند و گفتند (الایمان اقرار بالسان و تصدیق بالجنان) و سپس لا اله الا الله گفتند و می گویند اما مشرکین را خداوند متعال با اوصافهایی بیان می نماید که هیچکدام از ان صفتها در متوسلین نیست . در قران حکیم خداوند متعال می فرماید:(فلما جاء هم ما زادهم الا نفورا)  زمانی که به مشرکین پیامبر اکرم با دین هدایتگر امد فقط نفرت و سر کشی انان از ایمان در روی زمین افزون شد اما متوسلین کسانی هستند که (سمعنا و اطعنا) گفتند یعنی گفتار شرع متین را شنیدیم و فرمانبردارهستیم و به (لا یشبهه شیء) یعنی هیچ چیزی به الله سبحانه مشابهت ندارد،ایمان دارند چه فرقی نمایان میان شرک و ایمان و مشرک و مومن است .

5- قران حکیم اوصاف مشرکین را اینچنین بیان میکند‏ وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ‏)یعنی : در موقعی که خداوند متعال به تنهایی ( بدون مقارنت با بتها) یاد شود دلهای انان که به معاد ایمان ندارند نفرت می کند و اگر بتها را یاد شود انان خوشحال می شوند . ایا در میان متوسلین کسانی هستند که فقط نام خدا اورده شود غمگین شوند و فقط نام انبیاء و اولیاء که به انان وسیله می جویند اورده شود خوشحال شوند؟ بلکه متوسلین مومن (إِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ) هستند.

6- در مورد بت پرستان قران حکیم می فرماید: ((‏ قَالُوا حَرِّقُوهُ وَانصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ ‏)){انبیاء ایه68} یعنی: مشرکین گفتند: ابراهیم رابسوزانید  و خدایا نتان را یاری دهید. ایا در میان متوسلین اینگونه مقابله و معارضه با ادیان اسمانی و پیامبران ربانی وجود دارد؟

7- در جنگ احد مشرکین با صدای بلند شعارشان این بود(اعل هبل) یعنی: پیروز شو ای هبل در مقابل اله اسمان ها و زمین ها .ایا زیر اسمان و روی زمین کسی را از متوسلین پیدا می کنید که مانند مشرکین انبیاء و اولیاء را در مقابل خدا قرار دهد.

8- متوسلین ذوات فاضله را مالک حقیقی امور نمی دانند اما مشرکین غیر الله را که عبادت می کردند معبودشان را مالک امور می دانستند توجه شود به ایاتی که ملک را با طریقه حصر به خدا اثبات می کند مانند : (( له ملک السموات و الارض)) یعنی: مالکیت اسمانها و زمین فقط به خدا ثابت است.

اینگونه ایات در قران خیلی فراوان است که بطریق حصر ملک را به خدا اثبات می کند ایا این حصرکه بوسیله(تقدیم ما حقه التاخیر) حاصل شده است حصر افراد است یا حصر قلب ، هر کدام از دو طریق باشد فرقی نمی کند حصر مربوط به اعتقاد مخاطب است در حصر قلب مخاطب خلاف حکم ثابت شده به طریق حصر را اعتقاد می کند و در حصر افراد مخاطب شرکت را اعتقاد می کند  این حصرها (منظور حصر های موجود در ایات کریمه ) حصر افراد است چون مخاطبین اعتقاد شرکت را داشتند، چون در بعضی امور به خدا حصر می دانستند و بدانجهت هم بجهت رد زعم انان ملک را به خدا حصر می کند، اما متوسلین به ((لَهُ الْمُلْكُ وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا يَمْلِكُونَ مِن قِطْمِيرٍ)) ایمان دارند. {{تامل}}

قران حکیم مملوء از ایاتی هست که کردار و گفتار بت پرستان را بیان می کند مانند: (وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللّهِ أَندَاداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّهِ وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبّاً لِّلّهِ){بقره-165} و مانند : (‏ وَيَجْعَلُونَ لِمَا لاَ يَعْلَمُونَ نَصِيباً مِّمَّا رَزَقْنَاهُمْ تَاللّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَفْتَرُونَ ‏ ، ‏ وَيَجْعَلُونَ لِلّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ وَلَهُم مَّا يَشْتَهُونَ ‏){نحل56-57} و ایات دیگر که هرکدام انها می تواند حد تمایزی میان مشرکین و متوسلین باشد، ما به این مقدار مکتفی هستیم.

{{ما را از دعای خیر خود فراموش نکنید}}

))برگرفته از کتاب حقیقه الوسیله و ماهیه الوثنیه تالیف : احمد اخوند قربان پور از علمای ترکمن صحرا ))