اِذا وُسِدَ الاَمرُ اِلی غَیر اَهلِهِ فَانتَظِرِ السَّاعَه

اِذا وُسِدَ الاَمرُ اِلی غَیر اَهلِهِ فَانتَظِرِ السَّاعَه

هرگاه کار به غیر اهل آن سپرده شود در انتظار تباهی آن باشید.

بطور کلی مراد از (الساعه) خرابی دنیا و پایان یکباره آن است و آن همان نفخه اول است.( اشاره به آیه 68 سوره مبارکه زمر است: در صور دمیده می شود، آنگاه اهل آسمانها و زمین بیهوش می شوند، جز آنکه خدا خواهد، سپس بار دیگر در صور دمیده شود، ناگهان همه بپا ایستاده و نگر و منتظرند.{مترجم}) از این مطلب می توان دریافت هرکاری که از مجرای اصلی خود خارج شد یا تباه می شود یا بغرنج و منقلب می گردد و در این حال ساعت نابودی آن فرا می رسد . از آ ن جمله هرگاه استفتا وطلب فتوی در حلال و حرام و بدعت و سنت به غیر متخصص در شرع واگذار ش باید در انتظار نابودی وتباهی ان بود، ممکن  ان را به کم بودن علماء متبحر در فقه وخالی شدن صحنه از انها نسبت داد واین نیز نشانه خرابی دنیاست.

امام بخاری و مسلم از عبدالله بن عمر رضی الله عنه روایت کرده اند که رسول خدا صلی الله علیه و سلم فرمود: خداوند مردم را از علمی که ب انها عطا کرده محروم نمی کند، لکن با فوت علماء مردم از ان محروم می شوند، هر زمان که عالمی رخت از جهان بر می بندد علمش نیز با او می رود تا اینکه جز روء سای جاهل کسی باقی نمی ماند اگر از انها استفتا کنند بدون علم فتوا می دهند اینها خود گمراهند و دیگران را نیز گمراه می کنند.(مختصر صحیح مسلم- حافظ منذری 2/251 باب علم)

 متاسفانه از کسانی که تخصص در فقه ندارند یا فقه خوانده اند اما تبحّر در ان ندارند خود را عالم پنداشته اقدام به دادن فتوی می کنند و غالباً بخاطر پیروی از هوای نفس یا جهت گیری خاصی که دارند دچار اشتباه می شوند مردم را بدعتگزار دانسته و اعمالی را که منافاتی با شرع ندارند بدعت می دانند. به گمان اینکه اطلاعات و اگاهی عمومی در مسائل شرعی انها را شایسته این کرده است که چنین گویند و تبلیغ و دعوت خود را نیک پندارند به این خاطر ندیده ام هیچ طالب علمی که در فقه و اصول مهرت یافته ، به سخنان اینها استناد کند و یا روش انان را بپسندد چه از علمای سلف و چه از معاصران.

وچه بسا بعضی گزافه گویی کرده و پیشوایان بزر را نکوهش می کنند وبه انها نسبت خطا و بدعت و کم اطلاعی از احادیث رسول خداصلی الله علیه و سلم می دهند، مثل امامان چهار مذهب اهل سنت که امت اسلام بر اهلیت و شایستگی انها برای تبعیت متفق القولند وبعضی عمداً طعنه می زنند بر آراء کسانی که موافق رای انها یا جهت گیری خاص انها نیست حتی اگر معتقد باشند که سایر آراء انان درست است.

بعضی از اینها از اراء امام ابن تیمیه و شاگردش ابن قیم بدگوئی میکنند هرگاه که مخالف خواست و امیال انها باشدبنا به ادعای حفظ کردن سنت و دور ماندن از بدعت، من به این مسلمانی که علاقه شدیدی به دین دارد، می گویم:

اگر شما در رشته ای از رشته های پزشکی جرّاح و متخصص باشید و کسی که در امور شرعی تخصص دارد نزد شما اید و در حالیکه بعضی از امور پزشکی ساده یا اصول کمکهای اولیه به آسیب دیده گان  از روزنامه و مجله فرا گرفته باشد و بخواهد در مباحث دقیق پزشکی دخالت کرده واظهار نظر نماید، آیا به او اجازه می دهید؟

یا اینکه او را مسخره  می کنید؟ شکی نیست که او را مسخره خواهید کرد و او را به جهل وافکار بچگانه متهم خواهید نمود، پس برادرم چرا در تخصص فقهاء نخستین متخصص در فقه و اصول و با محدّثین منازعه می کنید وانان را ساده اندیش دانسته و با انها دشمنی می ورزید و یا مخالفینشان را تشویق می کنید ویا مردم را از سود بردن از انها باز می دارید؟!

 دین به بعضی از کسانی رسیده است که بیت ایه و حدیث را تشخیص نمی دهند و نمی توانند یک سطر از حدیثی را بخوانند بدون اینکه  اسامی اشخاص یا لغات ان اشتباه نکنند،  به انجا رسیده است که مردم را از فقه  اسلامی و مذاهب معروف ان باز می دارند، مَثل چنین کسانی چون خدمتگزاری است که در نزد پزشکی کار می کند به کار او دقت کرده و یاد می گیرد که چگونه امپول را تزریق کند سپس متعرض کار دکتر شده و از او ایراد میگیرد.

چه بسا دیده ام جوانی که از تقلید مذاهب اسلامی نهی می کند وحتی در خرده گیریهایش از فقهاء و علماء مقلد اواست بدون اینکه آراء دو طرف را فهمیده باشد، وچه بسا کاری را بدعت دانسته، پرسیده ام دلیلت چیست؟ گفته است از فلان شنیده ام یا از کتاب فلان نویسنده معاصر  خوانده ام ، ایا این همان تقلید کورکورانه نیست؟!

 برادری که تقلید از ابوحنیفه را رد میکنی، ان ابوحنیفه ای که نزدیک به عصر رسول الله صلی الله علیه و سلم بوده زبان عربی و مفاهیم و مدلولات ان را و آراء  صحابه رضی الله عنهم را خوب می دانسته است،چگونه از فلان شخص معاصری که در فقه تبحّر ندارد پیروی می کنی؟ ایا این کار یک عمل غیر ارادی و قهقرائی نیست؟!!

 ای جوانان در عبادت خداوند و اظهار نظر درباره علمای دین او تقوا داشته باشید و از فقهایی که دنیا را از علم وفقاهت خود پر کرده اند پیروی کنید وخود را برای ان فقه به ورع و شوق وتقوا و ترس از خداوند تبارک وتعالی مجهز کنید.

((برگرفته از کتاب بدعت به معنی دقیق اسلامی ان – تالیف دکتر عبدالملک عبدالرحمن السعدی- ترجمه امیر صادق تبریزی))