تفکر در عظمت کائنات خداوندی و ناپايداری دنيا و ترس های روز آخرت و ديگر امور مربوط به آن و کوتاهی نفس و تهذيب آن و وادار نمودنش بر استقامت و پايداری
قال الله تعالی: { قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا}سبأ: ٤٦
و قال تعالی: { إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لآيَاتٍ لِّأُوْلِي الألْبَابِ{190} الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللّهَ قِيَاماً وَقُعُوداً وَعَلَىَ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ{191}آل عمران: ١٩٠ - ١٩١
و قال تعالی: { أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ{17} وَإِلَى السَّمَاء كَيْفَ رُفِعَتْ{18} وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ{19} وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ{20} فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ{21}الغاشية: ١٧ - ٢١
و قال تعالی: {أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا}محمد: ١٠
والآيات في الباب كثيرةٌ
خداوند می فرمايد: بگو که شما را به يک چيز پند می دهم که دو دو و تنها و تنها برای خدا برخاسته و سپس انديشه کنيد. سباء: 46
و هم می فرمايد: همانا در آفرينش آسمانها و زمين و اختلاف شب و روز دلائل درستی برای کسانی که عقل دارند، وجود دارد. آنانی که ايستاده، نشسته و بر پهلوی شان خدا را ياد می کنند و در آفرينش آسمانها و زمين انديشه نموده می گويند: ای پروردگار ما، اين را عبث نيافريدی پاکی است ترا... آل عمران: 190، 191
و هم می فرمايد: آيا نگاه نمی کنند بسوی شتر که چگونه آفريده شد و به آسمانها که چگونه برداشته شد وبه زمين که چگونه هموار ساخته شد. پس پند بده که تو فقط بيم دهنده ای. الغاشيه: 17 – 21
و نيز می فرمايد: آيا گردش نمی کنند در زمين که ببينند؟ محمد: 10
آيات وارده در اين موضع زياد است.
ومِنْ الأحَاديث الحديث السَّابق: « الْكَيِّس مَنْ دَانَ نَفْسَه » .
و از احاديث، حديث سابق است: « الْكَيِّس مَنْ دَانَ نَفْسَه ».
والآيات في الباب كثيرةٌ
خداوند می فرمايد: بگو که شما را به يک چيز پند می دهم که دو دو و تنها و تنها برای خدا برخاسته و سپس انديشه کنيد. سباء: 46
و هم می فرمايد: همانا در آفرينش آسمانها و زمين و اختلاف شب و روز دلائل درستی برای کسانی که عقل دارند، وجود دارد. آنانی که ايستاده، نشسته و بر پهلوی شان خدا را ياد می کنند و در آفرينش آسمانها و زمين انديشه نموده می گويند: ای پروردگار ما، اين را عبث نيافريدی پاکی است ترا... آل عمران: 190، 191
و هم می فرمايد: آيا نگاه نمی کنند بسوی شتر که چگونه آفريده شد و به آسمانها که چگونه برداشته شد وبه زمين که چگونه هموار ساخته شد. پس پند بده که تو فقط بيم دهنده ای. الغاشيه: 17 – 21
و نيز می فرمايد: آيا گردش نمی کنند در زمين که ببينند؟ محمد: 10
آيات وارده در اين موضع زياد است.
ومِنْ الأحَاديث الحديث السَّابق: « الْكَيِّس مَنْ دَانَ نَفْسَه » .
و از احاديث، حديث سابق است: « الْكَيِّس مَنْ دَانَ نَفْسَه ».