صدقه دادن از مال خوب و آنچه بيشتر مورد علاقه است

صدقه دادن از مال خوب و آنچه بيشتر مورد علاقه است

قال الله تعالي: {لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ}  آل عمران: ٩٢

و قال تعالی: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَلاَ تَيَمَّمُواْ الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ} البقرة: ٢٦٧

خداوند می فرمايد: هرگز به نيکو کاری نمی رسيد، تا آنچه که دوست می داريد ببخشيد. آل عمران: 92

و هم می فرمايد: ای مؤمنان از پاکيزه های آنچه شما به دست آورديد، ببخشيد و از پاکيزه های آنچه برای شما از زمين بيرون آورديم، و قصد نکنيد که پليد آنرا خرج نمائيد. بقره: 267

- عن أَنس رضي اللَّه عنه قال: كَانَ أَبُو طَلْحَةَ رضي اللَّه عنه أَكْثَر الأَنْصَارِ بِالمدِينَةِ مَالاً مِنْ نَخْل، وَكَانَ أَحَبُّ أَمْوالِهِ إِلَيْهِ بَيْرَحاء، وَكانَتْ مُسْتَقْبِلَةَ المسْجِدِ وكانَ رسولُ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يدْخُلُهَا وَيشْربُ مِنْ ماءٍ فِيهَا طَيِّبٍ قَالَ أَنَس: فلَمَّا نزَلَتْ هَذِهِ الآيةُ :  { لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ }  قام أَبُو طَلْحَةَ إِلى رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم فقال: يا رسولَ اللَّه إِنَّ اللَّه تَعَالَى أَنْزَلَ عَلَيْك: { لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ }  وَإِنَّ أَحَبَّ مَالي إِلَيَّ بَيْرَحَاء، وإِنَّهَا صَدقَةٌ للَّهِ تَعَالَى أَرْجُو بِرَّهَا وذُخْرهَا عِنْد اللَّه تعالى ، فَضَعْها يا رسول اللَّه حيْثُ أَرَاكَ اللَّهُ، فقال رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « بَخ، ذلِكَ مَالٌ رَابح، ذلِكَ مَالٌ رَابِح، وَقَدْ سمِعْتُ مَا قُلْت، وَإِنِّي أَرَى أَنْ تَجْعَلَهَا في الأَقْرَبِينَ » فقال أَبُو طَلْحَةَ : أَفْعَلُ يا رسولَ اللَّه، فَقَسَّمَهَا أَبُو طَلْحَةَ في أَقَارِبِه، وَبَني عَمِّهِ. متفقٌ عليه.

- از انس رضی الله عنه روايت شده که گفت:

ابو طلحه در ميان انصار در مدينه از همه بيشتر صاحب درختان خرما بود، و از همهء اموالش بيرحاء (باغچهء خرما) را دوست می داشت، که روبروی مسجد نبوی صلی الله عليه وسلم قرار داشت، رسول الله صلی الله عليه وسلم  به آن داخل می گرديد و از آب شيرين آن می نوشيد.

انس رضی الله عنه گفت: چون اين آيه نازل شد " لن تنالوا لبر..." ابو طلحه خدمت رسول الله صلی الله عليه وسلم  آمده گفت: يا رسول الله صلی الله عليه وسلم خداوند بر تو نازل نموده: لن تنالوا لبر... و من از همهء مالم بيرحاء را بيشتر دوست می دارم، و آن برای خدا صدقه است، و از خداوند خير و ثواب آنرا می خواهم. پس آنرا بجائی که خداوند برايت نشان داده بگذار. رسول الله صلی الله عليه وسلم  فرمود: به به، اين ماليست سودمند، اين ماليست سودمند و همانا شنيدم آنچه تو گفتی و نظرم اينست که آنرا برای نزديکانت بگردانی. ابوطلحه رضی الله عنه گفت: اين کار را می کنم، يا رسول الله صلی الله عليه وسلم. و ابو طلحه رضی الله عنه آنرا در ميان نزديکان و پسر عموهايش قسمت کرد.