- عنْ أبي هُريرةَ رضي اللَّه عنْهُ أنًَّ رسُول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قَال: « لا يمْشِ أحدُكُم في نَعْلٍ واحِدَة، لِينْعَلْهُما جمِيعا، أوْ لِيخْلَعْهُمَا جمِيعاً » .
وفي روايةٍ « أوْ لِيُحْفِهِما جميعاً » متفقٌ عليْهِ .
- از ابو هريره رضی الله عنه روايت است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: هيچيک از شما به يک کفش راه نرود و بايد هر دو را با هم بپوشد و يا هردو را با هم بکشد.
و در روايتی آمده که يا بايد هر دو را بکشد.
ش: رفتن و حرکت کردن با يک کفش درست نيست، چون اين کار مخالف وقار بوده و از طرفی حرکت کردن با يک لنگه کفش دشوار است.
- وعنه قَال: سمِعتُ رسُول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يَقُول: « إذَا انْقَطَعَ شِسْعُ نَعْلِ أحدِكُم، فلا يمْشِ في الأخْرى حتَّى يُصْلِحَهَا » رواهُ مسلم.
- از ابو هريره رضی الله عنه روايت است که گفت:از رسول الله صلی الله عليه وسلم شنيدم که می فرمود: هرگاه (بند) کفش يکی از شما قطع شد، بايد با کفش ديگر راه نرود، تا اينکه آن را اصلاح کند.
- وعَنْ جابِرٍ رضي اللَّه عنْهُ أن رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم نَهَى أنْ ينْتَعِلَ الرَّجُلُ قَائما. رواهُ أبُو داوُدَ بإسْنادٍ حَسن.
- از جابر رضی الله عنه روايت شده که:رسول الله صلی الله عليه وسلم نهی فرمود از اينکه شخص کفش را ايستاده بپای کند. (نهی ارشاديست برای آنکه نشسته بپا کردن آسانتر است).
ش: کراهت فقط در صورتيست که شخص در پوشيدن کفش مجبور شود از دست خود کمک طلبد که در اين صورت حالت بدی بخود می گيرد. و اگر در پوشيدن آن بکمک دست نيازی نداشت، باکی ندارد.