- باب فضيلت برده ايکه حق خدا و حق مولايش را اداء می کند
- عَن ابن عُمَر، رضي اللَّه عَنْهُما، أَنَّ رَسُول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قال: إنَّ العَبْد إذا نَصحَ لِسيِّدِه، وَأَحْسَنَ عِبادةَ اللَّه، فَلَهُ أَجْرُهُ مرَّتيْنِ » متفقٌ عليه.
- از ابن عمر رضی الله عنهما روايت است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: هرگاه برده ای برای مولايش خير انديشی کرده و عبادت خدا را به وجهی نيکو انجام دهد، برای او دو مزد داده می شود.
- وعَنْ أبي هُريرَة، رضي اللَّه عنه، قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « للعبدِ الممْلُوكِ المُصْلحِ أَجْرَانِ » ، والَّذِي نَفسُ أبي هُرَيرَة بيَدِهِ لَوْلا الجهَادُ في سَبِيلِ اللَّه، والحَجُّ، وبِرُّ أُمِّي، لأحْببتُ أنْ أمُوتَ وأنَا ممْلوك. متفقٌ عليه.
- از ابو هريره رضی الله عنه روايت است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: برای بردهء نيکوکار دو مزد است. سوگند به ذاتی که جان ابو هريره در دست اوست، اگر جهاد در راه خدا و حج و نيکی بمادرم نمی بود، دوست داشتم که بميرم، در حاليکه برده باشم.
ش: هدف توجه و اهتمام و عنايت به بردگان می باشد.
- وعَنْ أبي مُوسَى الأَشْعَرِي، رضي اللَّه عنْه، قال: قالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: «الممْلُوكُ الذي يُحْسِنُ عِبَادَةَ رَبِّه، وَيُؤدِّي إلى سَيِّدِهِ الذي عليهِ مِنَ الحق، والنَّصِيحَة، والطَّاعَة، لهٌُ أجْرَانِ » رواهُ البخاري.
- از ابو موسی اشعری رضی الله عنه رايت است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: برده ايکه عبادت پروردگارش را نيکو انجام دهد، و در برابر بادارش هم حق و فرمانبرداری و خير انديشی ايرا که بر وی لازم است، ادا کند، برای او دو مزد داده می شود.
- وعَنْهُ قَال: قَالَ رسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « ثلاثةٌ لهُمْ أَجْران: رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الكتاب آمن بنبيَّه وآمنَ بمُحَمد، والعبْدُ المَمْلُوكُ إذا أدَّى حقَّ اللَّه، وَحقَّ مَوَالِيه، وَرَجُل كانَتْ لَهُ أَمةٌ فَأَدَّبها فَأحْسَنَ تَأْدِيبَها، وَعلَّمها فَأَحْسَنَ تَعْلِيمَها، ثُمَّ أَعْتقَهَا فَتَزَوَّجَهَا، فَلَهُ أَجْرَان » متفقٌ عَليه.
- از ابو موسی اشعری رضی الله عنه روايت است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: سه کس است که برای شان دو مزد است:
مردی از اهل کتاب که به پيامبرش و به محمد صلی الله عليه وسلم ايمان آورد.
و برده ايکه حق خدا و مهترانش را اداء نمود.
و مردی که کنيزی داشت و آن را نيکو ادب نمود و نيکو آموزش داد و سپس وی را آزاد نموده با وی ازدواج کرد، برايش دو مزد است.