- باب منع طعنه زدن در نسب های ثابت در ظاهر شريعت
قال الله تعالی:{وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِيناً} الأحزاب: ٥٨
خداوند می فرمايد: آنانکه مردان و زنان مسلمان را می رنجانند بدون اينکه گناهی کرده باشند، هر آئينه بار بهتان و گناه آشکاری را برداشته اند. احزاب: 58
- وَعَنْ أبي هُرَيْرَةَ رضي اللَّه عَنْهُ قال: قَالَ رسُولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « اثْنَتَان في النَّاسِ هُمَا بِهِم كُفْر: الطَّعْنُ في النَّسَب،والنِّيَاحةُ على المَّيت » رواه مسلم.
- از ابو هريره رضی الله عنه روايت است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: دو خصلت است که در مردم وجود دارد که اين دو صفت در ايشان از اعمال کفر و اخلاق جاهليت است. طعنه زدن در نسب ها و نوحه و زاری بر سر مرده.