قال الله تعالی: {وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَاماً} الفرقان: ٦٣
خداوند می فرمايد: و بندگان خدا آنانی اندکه بر زمين به آهستگی روند و چون سبکسران به ايشان سخن زنند، گويند، سلام بر شما ( باش شکيبائی پاسخ دهند). فرقان: 83
- وعن عائشة رضي اللَّه عنها قالت: مَا رَأَيْتُ رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم مُسْتَجْمِعاً قَطُّ ضَاحِكاً حتَّى تُرى مِنه لَهَوَاتُه، إِنَّما كانَ يَتَبَسَّم. متفقٌ عليه.
- از عائشه رضی الله عنها روايت شده که گفت:
هيچوقت نديدم که رسول الله صلی الله عليه وسلم در خنديدن مبالغه کرده باشند، طوری که گوشت آخر دهان شان ديده شده باشد. همانا آنحضرت صلی الله عليه وسلم تبسم می نمود.