- باب کراهيت اينکه انسان به وجه الله تعالی چيزی جز بهشت را طلبد و کراهيت ندادن

- باب کراهيت اينکه انسان به وجه الله تعالی چيزی جز بهشت را طلبد و کراهيت ندادن به آنکه بنام خدا چيزی را درخواست کند ونام الله تعالی را شفيع آرد

- عَنْ جابرٍ رضِيَ اللَّه عَنْهُ قَال: قالَ رسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « لا يُسْأَلُ بوَجْهِ اللَّهِ إِلاَّ الجَنَّةُ » رواه أبو داود.

- از جابر رضی الله عنه روايت شده که:رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: به وجه الله بجز بهشت، چيزی خواسته نشود.

ش: لايسأل: به جزم بر نهی تنزيهی حمل می شود و به رفع لايسأل خبربه معنای نهی است. حليمی گفته است: اين دليل است بر آنکه سؤال و درخواست کردن بنام خدا اختلاف دارد، پس هرگاه سؤال کننده، می دانست که سؤال شده با نام خدا به حرکت آمده و بر وی اثر می گذارد. سؤال او بنام خدا جواز دارد، هر چند اولی و برتر آنست که اين کار را ترک کند، زيرا ياد کردن نام خدا در غرض دنيوی مناسب نيست.

ولی در مورد، مسئول بايد گفت که: با درخواست سائل بنام خدا هدف او را برآورده ساخته و با وی مساعدت نمايد و او را با خوشی و خوشحالی بازگرداند.

- وَعَن ابْن عُمَرَ رضِيَ اللَّه عنْهُما قَال: قَال رسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « مَنِ اسْتَعَاذَ بِاللَّه، فأَعِيذُوه، ومنْ سَأَل باللَّه، فَأَعْطُوه، وَمَنْ دَعَاكُم، فَأَجِيبُوه، ومَنْ صنَع إِلَيْكُمْ معْرُوفاً فَكَافِئُوه، فَإِنْ لمْ تَجِدُوا مَا تُكَافِئُونَهُ به، فَادَعُوا لَهُ حَتَّى تَرَوْا  أَنَّكُمْ قَدْ كَافَأْتُموهُ » حديِثٌ صَحِيح، رواهُ أَبُو داود، والنسائي بأسانيد الصحيحين.

- از ابن عمر رضی الله عنهما روايت  است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: آنکه بنام خدا به شما پناه جست، او را پناه دهيد. و آنکه بنام خدا چيزی را طلب کرد، به وی بدهيد و کسی که شما را دعوت کرد، او را اجابت کنيد و آنکه به شما احسانی نمود، او را مکافات دهيد و اگر چيزی نيافتيد که به وی مکافات دهيد، به حق وی دعا کنيد تا ببينيد که شما مکافاتش را داده ايد.