- باب منع از آزار رساندن و اذيت کردن مردم
قال الله تعالی:{وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِيناً} الأحزاب: ٥٨
خداوند می فرمايد: و آنانيکه ميرنجانند مردان و زنان مسلمان را بدون اين که گناهی کرده باشند، هر آئينه بار بهتان و گناه ظاهر را برداشته اند. احزاب: 58
- وعنْ عبدِ اللَّه بنِ عَمرو بن العاص رضي اللَّه عنْهُمَا قال: قال رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « المُسْلِمُ منْ سَلِمَ المُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ ويدِه، والمُهَاجِرُ منْ هَجَر ما نَهَى اللَّه عنْهُ » متفقٌ عليه.
- از عبد الله بن عمرو بن عاص رضی الله عنهما رواي است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: مسلمان کسيست که مسلمانان از دست و زبانش در امان بمانند و مهاجر (کامل) آنست که آنچه را خداوند ممنوع قرار داده و از آن منع کرده، ترک کند.
- وعنهُ قال: قال رسولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « مَنْ أحبَّ أن يُزَحْزحَ عن النَّار، ويَدْخَل الجنَّة، فلتَأتِهِ منِيَّتُهُ وهُوَ يُؤمِنُ باللهِ واليَوْمِ الآخِر، وَلْيَأتِ إلى النَّاسِ الذي يُحِبُّ أنْ يُؤْتَي إليْهِ » رواه مسلم.
وهُو بعْضُ حَديثٍ طويلٍ سبقَ في باب طاعةِ وُلاةِ الأمُور.
- از عبد الله بن عمرو بن عاص رضی الله عنهما روايت است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: آنکه دوست می دارد از دوزخ دور گردانيده شده و به بهشت داخل گردد، بايد مرگش در رسد، در حاليکه او به خدای تعالی و روز آخرت ايمان دارد و بايد با مردم رفتاری را انجام دهد که دوست می دارد از طرف مردم با او انجام شود.