آداب و احکام استخاره

دعاي استخاره:

« اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلَا أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلَا أَعْلَمُ وَأَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الْأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي (عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ) فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الْأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي (عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ) فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ وَاقْدُرْ لِيَ الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ أَرْضِنِي (رضِّنِيِ بِه)»   ( بخاري رقم1166)

از جابر رضي الله عنه روایت است که رسول الله صلي الله عليه وسلم استخاره را به ما همانند سوره‎اي از قرآن ياد مي‎دادند و مي فرمودند: هر فردي كه قصد كاري نمايد دو ركعت نماز سنت اداء كند و بعد از آن اين دعا را بخواند: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ …»

بار خدايا به وسيله علمت از تو طلب خير مي‌كنم و بوسيله قدرتت از تو توانايي مي‌خواهم و از تو فضل و بزرگي‌ات را مي‌طلبم. زيرا تو توانايي و من توانايي ندارم، و تو مي‌داني و من نمي‌دانم و تو به امورات غيب و پنهاني آگاه هستي. خدايا! اگر اين كار در دين و در امور زندگي و در سرانجام كارم چه در دنيا و چه در آخرت برايم نيكو است آن را برايم مقدر و آسان كرده و در آن بركت بيانداز و اگر اين كار در دين و در امور زندگي و در سرانجام كارم چه در دنيا و چه در آخرت باعث شر و بدي است آن را از من دور فرما و مرا از آن دور نما و خير و نيكويي را هر كجا باشد برايم مقدر نموده و سپس مرا راضي و خشنود بگردان. 

فوائد دعا:

شفاعت عظمی

آن جايگاه ويژه اي است که همه مخلوقات حتي ابراهيم خليل و موسي کليم نيز آن را آرزو ميکنند. در روز قيامت مردم از حضرت آدم و پيامبران بعد از او تقاضاي کمک ميکنند تا از آن همه سختي رهايي يابند. هيچ کدام از پيامبران خدا خود را لايق آن نميدانند، تا اينکه نوبت سرور آدميان در دنيا و آخرت ميرسد و او نزد خداوند رفته و شفاعت ميکند تا مردم را از آن حالت بيرون آورده و مؤمنان را از کفار جدا سازد و هر کسي را به جزاي عملش برساند.

بخاري نقل ميکند که عبدالله بن عمر فرموده است:"وقتي مردم در قيامت به علت طولاني بودن موقف خسته شده و قدرت تحمل خود را از دست ميدهند، هر ملتي به دنبال پيامبرش به راه افتاد و از او تقاضاي شفاعت ميکنند تا اينکه شفاعت به پيامبر اکرم - صلى الله عليه وسلم - ميرسد و اين همان منزلت قابل ستايشي است که خداوند برايش در نظر گرفته است".

امام احمد در ذکر حديث شفاعت به روايت قتاده بن دعامه دوسي از ايشان نقل ميکند که بعد از اکمال حديث اين آيه را تلاوت نمود:

آشنایی با ادیان و مذاهب (يهوديت)

يهوديت همانا دين عبراني هاي نسل ابراهيم - عليه السلام - است كه معروف به اسباط و از بني اسرائيل ميباشند، كساني كه خداوند موسى - عليه السلام - را با تورات، به حيث پيامبر به سوي ايشان فرستاد.

تأسيس و افراد برازنده :

-موسى - عليه السلام - : شخصي از بني اسرائيل بود، وي در دوران فرعون مصر رمسيس دوم ( 1301-1234ق م.) درمصر بدنيا آمد، مادرش بعد از تولد، وي را در صندوق كرده در نهر انداخت، نهر صندوق را در قصر فرعون برآورد وموسى - عليه السلام - در همان قصر تربيه گرديد، وقتي جوان شد يكي از مصريان را كشت و سبب فرارش به مدين گرديد در آنجا نزد شعيب - عليه السلام - به چوپاني پرداخت و شعيب - عليه السلام - يكي از دو دختر خودرا در نكاح وي در آورد.

آشنایی با ادیان و مذاهب (نصرانيت)

نصرانيت همان دين مسيحيت است كه بخاطر تكميل رسالت موسى - عليه السلام - ، وپیاده ساختن تعاليمي كه در تورات آمده بود، بر عيسى - عليه السلام - نازل گرديد، اين دين به سوي بني اسرائيل فرستاده شده بود وبه سوي تهذيب وجداني و ترقي عاطفي و نفسي دعوت مينمود، ولي به سرعت اصول خود را از دست داد و آن باعث شد كه دست تحريف و تغيير به سوي آن دراز شود، همين بود كه با خلط شدنش به عقايد وفلسفه هاي شركي، از شكل و صورت آسماني خود خيلي دور گرديد.

تأسيس وافراد برازنده :

-زكريا - عليه السلام - : وي يكي از انبياء بني اسرائيل بود، براي خدمت بيت المقدس در فلسطين كمر بسته بود، و براي سرپرستي مريم برگزيده شد، و در حالت پيري خداوند يحيى - عليه السلام - را برايش داد.

آشنایی با ادیان و مذاهب (بودایی)

بودايى ديني است كه در قرن پنجم قبل از ميلاد، بعد از دين برهمي، در هند ظاهر گرديد، در ابتداي پيدايش متوجه به رعايت انسان بود، همچنانكه به تصوف، زندگي خشن، دور كردن عيش پرستي و رفاهيت، ايجاد دوستي، تسامح، و انجام دادن كارهاي نيك، دعوت مينمود، ولي بعد از مردن مؤسسش ديري نگذشت كه به طرف اعتقادات باطل بت پرستي تغيير كرد، و پيروانش در شخصيت مؤسس آن آنقدر افراد و غلو نمودند كه وي را پروردگار و معبود پنداشتند.

تأسيس و افراد برازنده :

مؤسس آن سدهارتا جوتاما ملقب به «بودا» ( 560- 480ق م ) است، «بودا» به معناي: عالم و دانشمند ميباشد، وي همچنان ملقب به «سكيا موني» بود كه معناي آن معتكف است، بودا در قريه اي از حدود نيبال نشأت نمود، چون امير بود در زندگي مترفانه و رفاه بخش بزرگ شد و در سن نوزده سالگي ازدواج نمود، چون به عمر 26 رسيد همسر خودرا ترك نمود و روبه زهد ، زندگي خشن ، تأمل و فكر در كاينات، و رياضت نفسي آورد، و به اين عزم شد كه بايد در راه نجات انسان از دردها و آلامش كه منبع آن شهوات است، كار كند، بعدا به سوي پذيرفتن نظريات و افكارش دعوت نمود، و تعداد زيادي از مردم از وي پيروي نمودند.

افكار و معتقدات:

آشنایی با ادیان و مذاهب (اباضیه)

اباضيه گروهي ميانه رو از گروه هاي خوارج است، اما پيروان اين مذهب خود را از جمله ی خوارج نمي شمارند، بلكه مذهب خويش را مذهبي اجتهادي و فقهي از مذاهب اهل سنت ميدانند، مثل مذاهب چهار گانهء ديگر اهل سنت، يعني : حنفي، مالكي، شافعي و حنبلي.

تأسيس وافراد برازنده:

- تأسيس كنندهء اين مذهب عبدالله بن اباض مقاعسي مرُي است، كه به اباض منسوب مي شود و آن قريه اي در يك جانب يمامه است.

- از اشخاص برازندهء شان جا برابن زيد ( 21- 96هـ ) است، وي از جملهء كسانيست كه نخستين تدوين كنندگان حديث شمرده ميشوند، علوم خويش را از عبدالله ابن عباس، عائشه، انس ابن مالك، عبدالله ابن عمر و ديگر بزرگان صحابه ، اخذ نموده است.