- باب کراهيت برتری دادن پدر بعضی از فرزندانش را بر بعضی ديگر در بخشش

- باب کراهيت برتری دادن پدر بعضی از فرزندانش را بر بعضی ديگر در بخشش

- عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ رضِيَ اللَّه عنْهُمَا أَنَّ أَبَاهُ أَتَى بِهِ رَسول اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم فَقَال: إِنِّي نَحَلْتُ ابْني هذا غُلاماً كَانَ لي، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « أَكُلَّ وَلَدِكَ نَحلْتَهُ مِثْلَ هَذا؟» فَقَال: لا، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « فأَرْجِعْهُ » .

 وفي رِوَايَة: فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « أَفَعَلْتَ هَذا بِوَلَدِكَ كُلِّهِم؟ » قَال: لا، قَال: « اتَّقُوا اللَّه وَاعْدِلُوا في أَوْلادِكُمْ » فَرَجَعَ أَبي، فَردَّ تلْكَ الصَّدَقَة.

وفي رِوَايَة: فَقَال رسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « يَا بَشِيرُ أَلَكَ وَلَدٌ سِوَى هَذا؟ قَال: نَعَم، قَال: « أَكُلَّهُمْ وَهَبْتَ لَهُ مِثْلَ هَذا؟ » قَال: لا، قال: « فَلا تُشْهِدْني إِذاً فَإِنِّي لا أَشْهَدُ عَلى جَوْرٍ » .

 وَفي رِوَايَة: « لا تُشْهِدْني عَلى جَوْرٍ » .

 وفي رواية: « أَشْهدْ عَلى هذا غَيْرِي، » ثُمَّ قَال: « أَيَسُرُّكَ أَنْ يَكُونُوا إِلَيْكَ في الْبِرِّ سَوَاءً ؟ » قَال: بلى ، قَال: « فَلا إِذاً » متفقٌ عليه.

- از نعمان بن بشير رضی الله عنهما روايت است که گفت:پدرش او را نزد رسول الله صلی الله عليه وسلم آورده و گفت: من به اين پسرم برده ای را که از من است داده ام.

رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: آيا به همهء فرزندانت مثل اين داده ای؟

گفت: نه.

رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: پس من او را به تو باز می گردانم.

و در روايتی آمده که رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: آيا اين کار را در مورد همهء فرزندانت نموده ای؟

گفت: نه.

فرمود: از خداوند ترسيده و در ميان فرزندان تان عدالت کنيد. و سپس پدرم باز گرديده و آن صدقه به وی بازگشت.

و در روايتی آمده که: رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: ای بشير! آيا فرزند غير از اين داری؟

گفت: بلی.

فرمود: آيا به همه مثل اين دادی؟

گفت: نه.

فرمود: پس مرا شاهد مگير، زيرا من به ظلم گواهی نمی دهم.

و در روايتی آمده که مرا به ظلم شاهد مگير.

و در روايتی آمده که: غير از من کسی را بر اين شاهد گير. سپس فرمود: آيا خوشت می آيد که در نيکی نمودن همه با تو برابر باشند؟

گفت: آری!

فرمود: پس اين کار را مکن.

ش: بدون عذر برتری دادن يک فرزند بر ديگری در عطا و بخشش جواز ندارد، زيرا اين امر سبب می شود که حسادت و رقابت منفی در ميان برادران بوجود آمده و در نتيجه بغض و کينه توزی و حس انتقام جوئی و عداوت در ميان شان پديدار شود.

ولی هرگاه نيازمند و نيکوکار به خود را بر غنی يا عصيانگر يا عاق فضيلت دهد باکی ندارد. (مترجم).