- باب منع از دشنام دادن باد و دعايی که در هنگام وزيدن آن گفته می شود
- عَنْ أَبي المُنْذِرِ أَبَيِّ بْنِ كَعْبٍ رَضِيَ اللَّه عَنْهُ قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « لا تَسُبُّوا الرِّيح، فَإِذَا رَأَيْتُمْ ما تَكْرَهُون، فَقُولُوا: اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ هذِهِ الرِّيحِ وخَيْرِ مَا فِيهَا وخَيْرِ ما أُمِرَتْ بِه، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ هَذِهِ الرِّيحِ وَشَرِّ ما فيها وشرِّ ما أُمِرَتْ بِهِ » رواه الترمذي وقَال: حَديثٌ حسنٌ صحيح.
- از ابو المنذر ابی بن کعب رضی الله عنه روايت است که:رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: باد را دشنام مدهيد. هرگاه چيزی را ديديد که از آن کراهيت داريد، بگوئيد: ترجمه: پروردگارا! از خير اين باد و خيری که در آن است و خيری که او را بدان دستور داده اي می طلبيم و از شر اين باد و شری که در آن است و شری که او را بدان مأمور ساخته ايی بتو پناه می جوييم.
- وعنْ أَبي هُرَيْرةَ رَضِي اللَّه عَنْهُ قَال: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يَقُول: الرِّيحُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ تَأْتِي بِالرَّحْمَة، وَتَأْتِي بالعَذَاب،فَإِذا رَأَيْتُمُوهَا فَلا تَسُبُّوهَا، وَسَلُوا اللَّه خَيْرَهَا، واسْتَعِيذُوا باللَّهِ مِنْ شَرِّهَا » رواه أبو داود بإِسناد حسن.
- از ابو هريره رضی الله عنه روايت است که:از رسول الله صلی الله عليه وسلم شنيدم که می فرمود: باد رحمت خدا بر بندگانش است که رحمت و عذاب را با خود می آورد، پس هر گاه آن را ديديد، دشنامش ندهيد و از خداوند خير آن را درخواست کنيد و به خداوند از بدی آن پناه جوئيد.
- وعنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّه عنْهَا قَالَت: كَانَ النَّبِيُّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم إِذا عَصِفَتِ الرِّيح قال: «اللَّهُمَّ إِني أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا، وَخَيْرِ مَا فِيهَا، وخَيْر ما أُرسِلَتْ بِه، وَأَعُوذُ بك مِنْ شَرِّهِا، وَشَرِّ ما فِيها، وَشَرِّ ما أُرسِلَت بِهِ » رواه مسلم.
- از عائشه رضی الله عنها روايت است که گفت:
چون باد شدت می يافت، پيامبر صلی الله عليه وسلم می فرمود: پروردگارا! من خير آنرا و خيری را که در آن است و خيری که بوسيلهء آن فرستاده شده از تو می طلبم و از شر آن و شری که در آن است و شری که بوسيله اش فرستاده شده به تو پناه می جويم.